آیه ۵ سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها
(+ رده:آیههای مدنی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵ سوره مائده''' پنجمین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۵ سوره مائده''' پنجمین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه [[حکم]] خوردن غذای [[اهل کتاب]] و [[ازدواج]] با آنان آمده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه سخن از [[حلال]] بودن غذای اهل کتاب بر [[مسلمانان]] است و منظور از این طعام، برطبق [[حدیث|روایات]] [[اهل بیت]]، منظور غذاهایی غیر از ذبیحه‌های آنان است. سپس به مسأله ازدواج با زنان اهل کتاب اشاره شده و در آیه چنین آمده است: «زنان پاکدامن از مسلمانان و از اهل کتاب بر شما حلال هستند و می‌توانید با آنها ازدواج کنید؛ به شرط آنکه [[مهریه]] زنان را بپردازید.» در ادامه آیه دو شرط ازدواج با زنان غیر مسلمان این است که ازدواج مشروع باشد و نه از طریق [[زنا]] و دیگر اینکه پنهانی با آنان دوستی نداشته باشند. در پایان آیه برای اینکه از این [[احکام]] سوء استفاده نشود؛ هشدار می‌دهد و می‌گوید: «کسی که [[کفر]] بورزد و راه [[مومنان]] را رها کند و در راه کافران قرار گیرد؛ اعمالش بر باد رفته و در [[آخرت]] از زیانکاران خواهد بود.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۷۶-۲۸۴|ج=۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۵ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مائده | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۲۰ | ||||
| شماره آیه | ۵ | ||||
| شماره جزء | ۶ | ||||
| شماره حزب | ۲۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵ سوره مائده پنجمین آیه از پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه حکم خوردن غذای اهل کتاب و ازدواج با آنان آمده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
الْيَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبَاتُ ۖ وَطَعَامُ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ حِلٌّ لَكُمْ وَطَعَامُكُمْ حِلٌّ لَهُمْ ۖ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ وَلَا مُتَّخِذِي أَخْدَانٍ ۗ وَمَنْ يَكْفُرْ بِالْإِيمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«امروز برای شما چیزهای پاک حلال شده، و ذبیحه‌ی اهل کتاب برای شما حلال است، و ذبیحه‌ی شما برای آنان حلال است، و زنان پاکدامنِ مؤمن، و زنان و پاکدامن از کسانی که پیش از شما کتاب (آسمانی) به آنها داده شده، (برایتان) حلال است، به شرطی که مهریه آنان را بپردازید و قصدتان ازدواج و پاکدامنی باشد، و منظورتان زناکاری و انتخاب دوست نباشد، و هرکس به ایمان (احکام شریعت) کفر ورزد بی‌گمان عمل او نابود شده و او در آخرت از ریان کاران است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«امروز پاکیزه‌ها و طعام [و ذبایح] اهل کتاب بر شما و طعام [و ذبایح] شما بر آنان حلال است، و نیز ازدواج با زنان عفیف مؤمن و زنان عفیف اهل کتاب، به شرط آنکه مهر آنان را بپردازید و زن نگهدار و غیر پلیدکار باشید و دوست‌گیران نهانی نباشید، و هرکس به [ارکان] ایمان کفرورزد، عملش تباه است و همو در آخرت از زیانکاران است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه سخن از حلال بودن غذای اهل کتاب بر مسلمانان است و منظور از این طعام، برطبق روایات اهل بیت، منظور غذاهایی غیر از ذبیحه‌های آنان است. سپس به مسأله ازدواج با زنان اهل کتاب اشاره شده و در آیه چنین آمده است: «زنان پاکدامن از مسلمانان و از اهل کتاب بر شما حلال هستند و می‌توانید با آنها ازدواج کنید؛ به شرط آنکه مهریه زنان را بپردازید.» در ادامه آیه دو شرط ازدواج با زنان غیر مسلمان این است که ازدواج مشروع باشد و نه از طریق زنا و دیگر اینکه پنهانی با آنان دوستی نداشته باشند. در پایان آیه برای اینکه از این احکام سوء استفاده نشود؛ هشدار می‌دهد و می‌گوید: «کسی که کفر بورزد و راه مومنان را رها کند و در راه کافران قرار گیرد؛ اعمالش بر باد رفته و در آخرت از زیانکاران خواهد بود.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مائده، پنجمین سوره قرآن است. این سوره را یکصد و دوازدهمین در ترتیب نزول، دانسته‌اند. تمام آیات این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و تنها آیه ۳ این سوره را مکی دانسته‌اند که در جریان حجةالوداع نازل شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۱: ۲۹۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۵: ۳۲۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۰۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۰۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۴: ۲۷۶-۲۸۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مائده»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۵۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
