آیه ۱۷۸ سوره آلعمران
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۱۷۸ | ||||
شماره جزء | ۴ | ||||
شماره حزب | ۱۵ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۷۸ سوره آلعمران صد و هفتاد و هشتمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. مخاطب این آیه مشرکان هستند و قرآن در اینجا به آنها هشدار میدهد که تصور نکنند اینکه خداوند به آنان مهلت داده به نفعشان است؛ در حالیکه این مهلت تنها باعث سنگینتر شدن بار گناهانشان است و عذاب خوارکنندهای برای آنها مهیا شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ ۚ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْمًا ۚ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«کافران گمان نبرند که اگر ایشان را مهلت دهیم به نیکی و صلاح آنان است، بلکه ما آنان را مهلت میدهیم تا بیشتر مرتکب گناه شوند، و برای آنان عذاب خوارکنندهایست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و کافران هرگز مپندارند که چون مهلتشان میدهیم به سود آنان است، تنها [از آن روی] به آنان مهلت [و میدان] میدهیم که تا سرانجام بر گناهان خویش بیفزایند و عذاب خفتباری [در کمین] دارند»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، مخاطب این آیه مشرکان هستند و قرآن در اینجا به آنها هشدار میدهد که تصور نکنند اینکه خداوند به آنان مهلت داده به نفعشان است؛ در حالیکه این مهلت تنها باعث سنگینتر شدن بار گناهانشان است و عذاب خوارکنندهای برای آنها مهیا شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۹: ۴۳۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۱۱۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۷۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۷۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۱۸۲–۱۸۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.