آیه ۵۶ سوره مائده
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مائده | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۲۰ | ||||
| شماره آیه | ۵۶ | ||||
| شماره جزء | ۶ | ||||
| شماره حزب | ۲۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۶ سوره مائده پنجاه و ششمین آیه از پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیه گذشته، این آیه نیز بر مسأله ولایت تأکید دارد و آیه پیش را تکمیل می‌کند. آیه خطاب به مسلمانان، بیان می‌دارد که پیروزی و غلبه آنان منوط و مشروط به پذیرش ولایت خداوند، پیامبر و مومنانی است که در آیه قبل به صفات آنان اشاره شد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَمَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و هرکس خدا و پیامبرش و مؤمنان را به دوستی بگیرد، بی‌گمان حزب و گروه خدا پیروز است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و کسانی که خداوند و پیامبر او و مؤمنان را دوست بدارند [بدانند که] خدا خواهان پیروزند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که مثل آیه قبلی ولایت موضوع اصلی این آیه است و در آن پیروزی مسلمانان در گروی پذیرش ولایت خدا، پیامبر و مومنانی دانسته شده است که در آیه پیشین به صفات آنان اشاره شد. به باور او، تعبیر به «حزب الله» و غلبه مسلمانان دلیل و قرینه‌ای است بر این مطلب که ولایت در آیه مذکور و آیه ۵۵ به معنای سرپرستی و رهبری و مربوط به حکومت اسلامی است و به معنی دوستی ساده و عادی نخواهد بود. همچنین به گزارش وی، منظور از «الذین آمنوا» در آیه همه مومنان نیست؛ بلکه مراد کسی است که در آیه قبل، با صفات ویژه‌ای معرفی شده بود. مکارم معتقد است که بنابه اطلاق آیه، پیروزی مسلمانان، پیروزی آنان در همه جبهه‌ها و شامل هر دو دسته پیروزی‌های مادی و معنوی می‌باشد. او در پایان تفسیر آیه نیز چنین می‌آورد: در آیه ۲۲ سوره مجادله به برخی از صفات «حزب الله» اشاره شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مائده، پنجمین سوره قرآن است. این سوره را یکصد و دوازدهمین در ترتیب نزول، دانسته‌اند. تمام آیات این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و تنها آیه ۳ این سوره را مکی دانسته‌اند که در جریان حجةالوداع نازل شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۲: ۳۸۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۶: ۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۱۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۱۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۴: ۴۳۳-۴۳۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مائده»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۵۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
