بدون تصویر

آیه ۳۱ سوره قلم: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد مقاله آیات)
 
(ابرابزار)
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


لید (چکیده)
'''آیه ۳۱ سوره قلم''' سی و یکمین [[آیه]] از شصت و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. [[قرآن]] در ادامه داستان «اصحاب الجنة» در این آیه چنین می‌گوید: «آنها فریادشان بلند شد و گفتند: وای بر ما که طغیان‌گر بودیم.» به گزارش مکارم مفسر شیعی، صاحبان باغ پس از اعتراف به [[ظلم]]، در اینجا اعتراف به طغیان می‌کنند و این سخن آنان نشان‌دهنده آن است که طغیان مرحله‌ای بالاتر از ظلم و ستم است. چراکه ستم‌کار ممکن است اصل قانون را بپذیرد، ولی بر اثر [[هوای نفس]] دست به ظلم بزند؛ اما فرد سرکش و طاغی از همان ابتدا قانون را زیرپا می‌گذارد. به عقیده او «ظلم» برای اشاره به ستم بر خویش و «طغیان» برای اشاره به تجاوز به دیگران به‌کار رفته است.


== متن ==
== متن ==
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۱|ج=۱}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۱|ج=۱}}</ref>
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۶۱۰|ج=۳۰}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۶۱۲|ج=۱۹}}</ref>


<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>


== ترجمه ==
== ترجمه ==
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۱}}</ref>
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۵۶۵}}</ref>


<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote>
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote>


[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۱}}</ref>
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۵۶۵}}</ref>


<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote>
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote>


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در ادامه داستان «اصحاب الجنة» در این آیه چنین می‌گوید: «آنها فریادشان بلند شد و گفتند وای بر ما که طغیان‌گر بودیم.» به گزارش مکارم، صاحبان باغ پس از اعتراف به ظلم، در اینجا اعتراف به طغیان می‌کنند و این سخن آنان نشان‌دهنده آن است که طغیان مرحله‌ای بالاتر از ظلم و ستم است. چراکه ستم‌کار ممکن است اصل قانون را بپذیرد، ولی بر اثر هوای نفس دست به ظلم بزند؛ اما فرد سرکش و طاغی از همان ابتدا قانون را زیرپا می‌گذارد. به عقیده او «ظلم» برای اشاره به ستم بر خویش و «طغیان» برای اشاره به تجاوز به دیگران به‌کار رفته است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۰۲|ج=۲۴}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
محل قرار گرفتن بسته محتوایی
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره قلم]]، شصت و هشتمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، دومی سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره علق]] و پیش از [[سوره مزمل]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، بیست [[آیه]] (آیات [[آیه ۱۷ سوره قلم|۱۷]] تا [[آیه ۳۳ سوره قلم|۳۳]] و [[آیه ۴۸ سوره قلم|۴۸]] تا [[آیه ۵۰ سوره قلم|۵۰]]) از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند. در سوره قلم، دو آیه (آیات [[آیه ۴۴ سوره قلم|۴۴]] و [[آیه ۴۵ سوره قلم|۴۵]]) [[ناسخ و منسوخ|منسوخ]] گزارش کرده‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۳۰۲۹|ف=سوره قلم}}</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۰۶

آیه ۳۱ سوره قلم
مشخصات قرآنی
نام سورهقلم
تعداد آیات سوره۵۲
شماره آیه۳۱
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۳
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۱ سوره قلم سی و یکمین آیه از شصت و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در ادامه داستان «اصحاب الجنة» در این آیه چنین می‌گوید: «آنها فریادشان بلند شد و گفتند: وای بر ما که طغیان‌گر بودیم.» به گزارش مکارم مفسر شیعی، صاحبان باغ پس از اعتراف به ظلم، در اینجا اعتراف به طغیان می‌کنند و این سخن آنان نشان‌دهنده آن است که طغیان مرحله‌ای بالاتر از ظلم و ستم است. چراکه ستم‌کار ممکن است اصل قانون را بپذیرد، ولی بر اثر هوای نفس دست به ظلم بزند؛ اما فرد سرکش و طاغی از همان ابتدا قانون را زیرپا می‌گذارد. به عقیده او «ظلم» برای اشاره به ستم بر خویش و «طغیان» برای اشاره به تجاوز به دیگران به‌کار رفته است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ آیهٔ ۳۱ از سورهٔ ۶۸ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«گفتند: وای بر ما به‌راستی که ما طغیانگر بوده‌ایم»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«گفتند وای بر ما، ما سرکش بوده‌ایم‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در ادامه داستان «اصحاب الجنة» در این آیه چنین می‌گوید: «آنها فریادشان بلند شد و گفتند وای بر ما که طغیان‌گر بودیم.» به گزارش مکارم، صاحبان باغ پس از اعتراف به ظلم، در اینجا اعتراف به طغیان می‌کنند و این سخن آنان نشان‌دهنده آن است که طغیان مرحله‌ای بالاتر از ظلم و ستم است. چراکه ستم‌کار ممکن است اصل قانون را بپذیرد، ولی بر اثر هوای نفس دست به ظلم بزند؛ اما فرد سرکش و طاغی از همان ابتدا قانون را زیرپا می‌گذارد. به عقیده او «ظلم» برای اشاره به ستم بر خویش و «طغیان» برای اشاره به تجاوز به دیگران به‌کار رفته است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قلم، شصت و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دومی سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره علق و پیش از سوره مزمل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، بیست آیه (آیات ۱۷ تا ۳۳ و ۴۸ تا ۵۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره قلم، دو آیه (آیات ۴۴ و ۴۵) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.