آیه ۱۱۵ سوره مائده: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۱۵ سوره مائده''' صد و پانزدهمین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱۱۵ سوره مائده''' صد و پانزدهمین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. در آیه مورد بحث، به اجابت [[دعای]] [[عیسی]] اشاره شده و در آن بر این مطلب تأکید میشود که پس از نزول مائده آسمانی، مسئولیت [[حواریون]] بیشتر میگردد و به آنان گفته میشود اگر کسی پس از این امر و مشاهده [[معجزه]]، به راه [[کفر]] رود؛ [[عذاب|عذابی]] سخت در انتظار او خواهد بود. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در آیه مورد بحث، به اجابت دعای عیسی اشاره شده و در آن بر این مطلب تأکید میشود که پس از نزول مائده آسمانی، مسئولیت حواریون بیشتر میگردد و به آنان گفته میشود اگر کسی پس از این امر و مشاهده معجزه، به راه کفر رود؛ عذابی سخت در انتظار او خواهد بود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۲۹|ج=۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۱۶
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | مائده | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۲۰ | ||||
شماره آیه | ۱۱۵ | ||||
شماره جزء | ۷ | ||||
شماره حزب | ۲۶ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۱۵ سوره مائده صد و پانزدهمین آیه از پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در آیه مورد بحث، به اجابت دعای عیسی اشاره شده و در آن بر این مطلب تأکید میشود که پس از نزول مائده آسمانی، مسئولیت حواریون بیشتر میگردد و به آنان گفته میشود اگر کسی پس از این امر و مشاهده معجزه، به راه کفر رود؛ عذابی سخت در انتظار او خواهد بود.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
قَالَ اللَّهُ إِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ ۖ فَمَنْ يَكْفُرْ بَعْدُ مِنْكُمْ فَإِنِّي أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لَا أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِنَ الْعَالَمِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«خداوند فرمود: من آن را بر شما فرو میفرستم، و هرکس از شما بعد از آن کفر بورزد به او عذابی میدهم که کس دیگری از جهانیان را بدانگونه عذاب نداده باشم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«خداوند گفت من فرو فرستنده آن بر شما هستم، ولی پس از آن اگر کسی از شما انکارورزد او را به چنان عذابی دچار میسازم که هیچیک از جهانیان را نکرده باشم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در آیه مورد بحث، به اجابت دعای عیسی اشاره شده و در آن بر این مطلب تأکید میشود که پس از نزول مائده آسمانی، مسئولیت حواریون بیشتر میگردد و به آنان گفته میشود اگر کسی پس از این امر و مشاهده معجزه، به راه کفر رود؛ عذابی سخت در انتظار او خواهد بود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مائده، پنجمین سوره قرآن است. این سوره را یکصد و دوازدهمین در ترتیب نزول، دانستهاند. تمام آیات این سوره را مدنی گزارش کردهاند و تنها آیه ۳ این سوره را مکی دانستهاند که در جریان حجةالوداع نازل شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۲: ۴۶۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۶: ۳۲۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۲۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۲۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۱۲۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مائده»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۵۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.